Ο αετός έκανε φως τις αστραπές στα όρη
Περνάς σκυφτός και σκοτεινός, στην άβυσσο οδεύεις
Χωρίς φτερά, δίχως μιλιά τις αλυσίδες σέρνεις
Σ’ ένα τσουβάλι κουβαλάς τις μνήμες, τη ζωή σου
Το σήμερα, το αύριο κυρτώνουν το κορμί σου.
Κλείνεις τα μάτια, δεν κοιτάς, το φως σου λιγοστεύει
Σαν ίσκιος φεύγεις, προσπερνάς, ο νους σου ταξιδεύει
Βουλιάζεις και αφήνεσαι στης λήθης το πηγάδι
Και τις κραυγές καμώνεσαι πως δεν ακούς το βράδυ.
Πού πας; Για πού πορεύεσαι; Σπάσε τα τα δεσμά σου!
Δώσε φωνή στο όνειρο, στα μύχια της καρδιά σου!
Βάλε φτερά και πέταξε, κόψε τις αλυσίδες
Δώσε μορφή στις σκέψεις σου και τις κρυφές ελπίδες.
Στήσε χορό στα σύννεφα, ανόσιο γλεντοκόπι
Του ήλιου και του κεραυνού άδραξε τη φωτιά
Ντύσου το φέγγος τ’ ουρανού και πάρε τ’ ανηφόρι
Ο αετός έκανε φως τις
αστραπές στα όρη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου